Jeśli uważasz, że medytacja nie jest dla Ciebie, to tym bardziej TEN tekst jest dla Ciebie! Ja, podobnie jak Ty, negowałam medytację. Dziś już wiem dlaczego. Po prostu tylko mi się wydawało, że wiem, na czym ona polega. Pomyliłam się we wszystkim.

MEDYTACJA NIE JEST DLA MNIE

Przecież ja się nie nadaję. Gęba mi się nie zamyka, temperament mnie roznosi, a i nie pamiętam kiedy usiedziałam na tyłku nieruchomo dłużej niż 5 minut. Już tyle razy próbowałam. Siądę do medytacji, a zaraz mój umysł wędruje do wczoraj i do jutro. Co zjem za godzinę na obiad, czy aby na pewno w poniedziałek zrobiłam wszystko, co miałam zanotowane. A może by w końcu przesadzić tego kwiatka, bo za chwilę przebije się korzeniami do sąsiada? I tak w kółko.

I właśnie dlatego medytacja jest tak bardzo dla mnie.

O CO TAK NAPRAWDĘ CHODZI – MITY I FAKTY

Mit: Medytacja to ćwiczenie duchowe.
Fakt: Medytacja to ćwiczenie umysłowe.

Mit: Trzeba medytować minimum 20 minut dziennie, inaczej nie ma to sensu.
Fakt: Liczy się każda minuta, rób to tak długo jak potrzebujesz. Ja zaczynałam od 3 minut, potem 5, 7, 10…i tak dalej.

Mit: Jeśli Twój umysł wędruje, to znaczy, że nie medytujesz.
Fakt: Żaden umysł nie stoi w miejscu, wciąż o czymś myślimy. Chodzi o to, by ten umysł ściągnać do sytuacji tu i teraz, być obecnym.

Mit: Nie potrafię medytować, na mnie to nie działa.
Fakt: Każdy potrafi medytować i to działa.

JAK MEDYTOWAĆ?

• Przygotuj wygodne, przytulne miejsce, w przestrzeni Twojego komfortu i relaksu. Zadbaj o to, by nikt Ci nie przeszkadzał. Usiądź wygodnie, (powinna to być pozycja kwiatu lotosu, ale pewnie na początku wyjdzie po prostu siedzenie po turecku :)), otwórz dłonie i skieruj je do sufitu, opierając je na kolanach, wyprostuj plecy. Mimo rozluźnienia ważna jest sylwetka – proste plecy i ściągnięte do tyłu łopatki sprawią, że będzie lepszy przepływ powietrza. I przestaniemy się garbić przy okazji.Oczywiście nie ma jedynej słusznej pozycji do medytacji. Niektórzy medytują nawet leżąc, jedni trzymają dłonią drugą dłoń, jeszcze inni stykają kciuka ze środkowym palcem. Można siedzieć na podłodze, krześle albo wygodnej kanapie. Sami zadecydujcie! Ja tylko sugeruję! 🙂

• Zacznij oddychać i skupiaj się na każdym wdechu i wydechu, ja np. wyobrażam sobie, że wdycham powietrze i dotleniam po kolei każdą część mojego ciała. Wyobraź sobie, że wdychając robisz dobrze swojemu organizmowi, a podczas wydechu wyrzucasz z siebie stres, negatywne emocje, toksyny i choroby.
• Kiedy zorientujesz się (a dzieje się to zawsze, więc luz :)), że Twój umysł odpływa, błądzi i nie skupia się na oddechu, ale myśli o niebieskich migdałach, to ściągnij go na ziemię. Ale nie myśl sobie: „Jestem beznadziejny/a, znów błądzę myślami”, tylko z troską spójrz na to z boku i zaśmiej się z siebie, ale nie krytykuj siebie w myślach. Zamiast pomyśleć: „Nie nadaję się do medytacji, bo zamiast skupiać się na oddechu myślę, co dziś muszę kupić na obiad”, pomyśl sobie: „Kochana, zrobisz zakupy za 2 godziny, tak jak zaplanowałaś i na pewno niczego nie zapomnisz, a teraz ciesz się chwilą.”
• Na początku spróbuj medytować 3 minuty, po kilku dniach 5, 7 i tak dalej. Nastaw alarm w telefonie, odłóż telefon z pola widzenia,  ale gdy zadzwoni nie zrywaj się gwałtownie. Wyłącz alarm, weź jeszcze kilka wdechów, uśmiechnij się i dopiero idź szykować się do pracy. 🙂

WAŻNE:

Proces ciągłego ściągania umysłu do momentu tu i teraz, bez karcenia go za zbaczanie na manowce, to właśnie medytacja. Twoim zadaniem nie jest również ocenianie jakości oddechu, nienaturalne, głębokie oddychanie, tylko śledzenie go bez modyfikacji. Dzięki temu uczysz się postawy obserwatora, a nie krytyka. Uważność i obserwacja, to jest medytacja. Celem medytacji nie jest wielka przemiana naszego myślenia i schematów, ale bardziej ich zrozumienie. Dopiero potem ewentualna przemiana. Kiedy zrozumiemy, co się dzieje w nas samych, wtedy łatwiej funkcjonować na zewnątrz. Żeby wyjść i odkryć świat zewnętrzny, trzeba najpierw zajrzeć do swojego wnętrza.

MOJA RADA:

Jeśli wciąż nie wiesz, co masz robić, to może spróbuj moich sposobów. 🙂

Siadam wygodnie, przyjmuję postawę, prostuję plecy i otwieram dłonie w stronę sufitu. Biorę pierwszy głęboki wdech, (potem oddycham normalnie), zaczynam sobie wyobrażać, że po kolei dotleniam i uszczęśliwiam każdą część mojego ciała. Myślę z każdym wdechem, o moich nogach, stopach, ramionach, głowie, żołądku, jelitach, płucach. Wyobrażam sobie, że z wdechem pochłaniam energię, mój organizm budzi się do życia, a z wydechem wyrzucam stres, lęki, negatywne emocje. Często projektuję sobie w głowie scenerię, że siedzę na pustej plaży w mojej rodzinnej Ustce. Jestem tylko ja, a przede mną bezkresne morze.

Najtrudniejsze w medytacji jest wytworzenie w nas nawyku medytacji. Powinno się medytować codziennie, regularnie, a to wymaga dużej samodyscypliny. Przecież tak miło pospać dłużej te 15 minut, po co dziś się zrywać z łóżka, medytacja nie ucieknie…. Narzucenie sobie codziennej praktyki bywa bardzo trudne, ale uwierzcie mi, że z czasem, widząc profity płynące z medytowania, same będziecie nie mogły doczekać się tego momentu. 🙂

KIEDY MEDYTOWAĆ?

Kiedy chcesz, kiedy lubisz, kiedy masz czas i ochotę. Niektórzy medytują rano, inni wolą wieczorem. Ja preferuję poranki, ponieważ wtedy cudownie zaczyna się dzień. Ale zanim usiądę do porannej medytacji, staram się trochę rozbudzić. Gdybym zaczęła medytować tuż po otwarciu oczu, pewnie zaspałabym do pracy albo na spotkania. 🙂 Najlepiej medytuje mi się po prysznicu i kawie. Czasami muszę zjeść najpierw śniadanie, bo bez niego myślałabym tylko o głodzie. 🙂 Zapewnijcie sobie fajny początek dnia. Opłaca się wstać 20 minut wcześniej.

DLACZEGO WARTO?

DLA ZDROWIA

Oddech – banalna i błaha sprawa, nad którą kompletnie się nie zastanawiamy, a jednak jest ona kluczowa dla naszego funkcjonowania i dobrego samopoczucia. Spokojne oddychanie przez kilka minut dziennie poza wyciszeniem, rozluźnieniem, dotlenia nas i naładowuje dobrą energią. Badania wykazały, że medytacja reguluje puls i ciśnienie krwi, zmniejsza hormon stresu, łagodzi ból, spowalnia proces starzenia!, leczy stany depresyjne i lękowe, wzmacnia koncentrację i pamięć, poprawia jakość snu, metabolizm, daje poczucie harmonii i równowagi. Trwają m.in. badania nad tym, jak taka praktyka wpływa na nadwagę. Jesli medytacja obniża poziom kortyzolu – hormonu stresu, który przyczynia się do odkładania tłuszczu brzusznego, to może to jeden ze sposobów na utratę wagi?

DLA AKCEPTACJI SIEBIE

Na codzień wciąż katujemy siebie samych niepochlebnymi epitetami. Jestem za gruba, po ciąży mam słabe włosy, przekroczyłam trzydziestkę, więc robię się niejędrna, mam za duże uszy, za małe usta i tak dalej. Medytacja to zupełnie odwrotne podejście do swojego ciała i duszy. Bądź dla siebie samej troskliwa, nie oceniaj się, kochaj swoje ciało, dotknij je, poczuj, obserwuj siebie, ale nie bądź surowa i krytyczna. Po prostu zaopiekuj się sobą. Brzmi być może banalnie, ale wiecie, jaki jest fajny efekt kilkuminutowego skupienia i powiedzenia sobie w myślach albo na głos: jestem sobą, mam w sobie dobrą energię, kocham siebie i kocham moje ciało, a dzięki temu łatwiej kochać mi świat i innych ludzi?

Będę najszczęśliwsza, jeśli chociaż jedna z Was po tym tekście usiądzie wygodnie, wyprostuje plecy, weźmie spokojny oddech, dotknie każdej części swojego ciała, rozpoczynając od głowy, poprzez twarz, kark, ramiona, szyję, klatkę piersiową, ręce, plecy, pośladki, nogi aż do stóp i poczuje, że je ma…. że bez nich nie istniejemy, że powinniśmy się troszczyć o nasze zewnętrze. Medytacja to pielęgnacja.

Dajcie znać, jakie macie doświadczenia z medytacją, a kto właśnie skusił się na swój pierwszy raz!? 🙂

 

Enjoy! 🙂