Zapraszam Was dzisiaj do regionu najdalej wysuniętego na południe kontynentalnej części Włoch, położonego na samym czubku włoskiego buta. KALABRIO jest mi Ciebie mało :))))
PODRÓŻ INNA NIŻ ZAWSZE
Nie zliczę ile razy byłam już we Włoszech. Od kilkunastu lat nie ma roku (okej, poza jednym rokiem w pandemii), żebym nie odwiedziła jakiegoś włoskiego zakątka. Są miejsca do których lubię wracać, np. Rzym, ale zazwyczaj wyjeżdżam po nowe doświadczenia. W lipcu wybrałam się na pierwszy „mamowy” wyjazd do Kalabrii. 🙂 Była to podróż zupełnie inna niż wszystkie do tej pory. Pierwszy raz wyjechałam z moją córeczką bez taty, za to w towarzystwie mojej serdecznej koleżanki i jej sześcioletniej córki. Kalabria już stanowi dla mnie sentymentalny rozdział podróżniczych przygód. Podróż z dzieckiem ma jednak jeden wspólny mianownik z moim wcześniejszym, przedmacierzyńskim życiem w podróży: brak planu. I to jest najsensowniejsze nastawienie. Brak sztywnego planu i oczekiwań. Z dzieckiem płyniesz z nurtem, jesteś tu i teraz. Tak naprawdę to ono wyznacza ścieżki. Kiedy to zaakceptujesz, nie będziesz się frustrować ani wkurzać, tylko cieszyć wspólnym czasem. 🙂 Jadąc bez tatusia na pewno ucierpiał na tym content 🙂 Robiłyśmy z Magdą zdjęcia, gdy miałyśmy wolne ręce, a jak możecie się domyślać, zdarzało się to wybitnie rzadko. Poniżej moja najbardziej udana fota z Kalabrii, na dworcu kolejowym. Cóż… 🙂
DOJAZD I POBYT:
Najrozsądniejszą opcją z niemowlakiem jest wybór wyjazdu zorganizowanego przez biuro. Przynajmniej na tym etapie mojego życia. Moim jedynym zadaniem było, więc ogarnięcie dziecka i odebranie walizek, bez szukania transportu, wynajmowania samochodu, bukowania hoteli i martwienia się o jedzenie. Poza tym, do drugiego roku życia dzieci kosztują w większości biur grosze – około trzysta złotych. To najbardziej opłacalna finansowo opcja. Warto wykorzystać wiek malucha, by trochę pojeździć po świecie w niższej cenie. 🙂 Nasz wyjazd wykupiłyśmy w Itace – wrzucam link z ich propozycjami, jeśli również jesteście w podobnej sytuacji albo po prostu wolicie podróżować z biurem niż na własną rękę: KALABRIA ITAKA link.
WYBITNE PLAŻE I UROCZE MIASTECZKA
Rozpocząć ten tekst od słów: piękne plaże, pyszne jedzenie i cudowna pogoda, to jak nie napisać nic. I chociaż wiele pięknych włoskich plaż już widziałam, to chyba nigdzie indziej aż na taką skalę. Jadąc z lotniska Lamezia Terme w stronę miejscowości Salerno, przez ponad 120 km drogi wzdłuż wybrzeża, widziałam niekończący się łańcuszek pięknych plaż i miliarda kolorowych parasoli. 2,5-godzinna trasa była atrakcją. Aż miało się ochotę zatrzymywać co kilometr i chociaż chwilę potaplać w morzu. A i tego nie mogłabym nie skomentować. Kalabria leży dokładnie po drugiej stronie popularnej Apulii, nad Morzem Tyrreńskim. Co za przyjemność pływać w ciepłym i lazurowym morzu. Moja córka zaliczyła w Kalabrii pierwsze morskie pływanie, do tej pory moczyła tylko nóżki w oceanie i w Bałtyku, a grubsze tematy pływackie realizowałyśmy na basenie. 🙂 Kolejny punkt z cyklu: sentymenty, odhaczony. 🙂 Poniżej morska woda w detalu, nie mogę się oprzeć i tego nie wrzucić:
Poza plażami i wspaniałym morzem, Kalabria mieści w sobie ogrom urokliwych miasteczek. Na etapie researchu miałam ochotę jechać wszędzie. Jednak wyruszając w tę podróż obiecałam sobie jedno: totalny luz, żadnej spiny, co przyniesie ta podróż, to będzie dla mnie okej. O naszym planie decydowały oczywiście nasze córki. Udało nam się pojechać pociągiem do Diamante (włoska stolica murali) i zobaczyć miasteczko Scalea. Perełką jest z pewnością plaża Spiaggia dell’Arcomagno w maleńkiej miejscowości San Nicola Arcella. Arcomagno to naturalny łuk skalny, przypomina trochę widoki rodem z Tajlandii. Niestety w ostatniej chwili, tuż przed zakupem biletu na pociąg zrezygnowałyśmy, bo okazało się, że nie dotrzemy na słynną plażę z wózkiem. Kolejna propozycja również w okolicy to miasteczko Cirella wraz z wyspą: Isola di Dino. Na mojej liście wciąż pozostaje Tropea (stolica czerwonej cebuli, o której wspominam poniżej) oraz Scilla. Ale na to przyjdzie czas, gdy Michalina trochę podrośnie. Trip wzdłuż Kalabrii dorzucam na moją bucketlist.
PIKANTNE OBLICZE WŁOCH – CO ZJEŚĆ W KALABRII?
O szczytowe miejsce na podium w Kalabrii walczy czerwona cebula z papryczką peperoncino. Obie gwiazdy można znaleźć dosłownie wszędzie, w każdym sklepiku i na ulicznych straganach. Najpopularniejszym przetworem w Kalabrii jest Nduja di Spilinga, czyli pikantna kiełbasa, do której oczywiście dodaje się peperoncino. Nie mogłabym pominąć pikantnego salami (jak dla mnie pyszne) oraz kolejnej sztandarowej kiełbasy, czyli Soppressata di Calabria – robionej z lokalnych świń. Dla wegetarian i wegan dorzucam wszechobecne bakłażany. Na myśli o kalabryjskiej przygodzie kulinarnej, od razu przed oczami mam ryby i owoce morza. Dawno nigdzie się ich tyle nie najadłam. I to w najróżniejszych postaciach: solo, smażone w głębokim tłuszczu, z makaronem, w risotto. Po prostu obłęd. Jeśli jesteście miłośnikami włoskich klasyków z cyklu: pasta i pizza, polecam spróbować najpopularniejszego kalabryjskiego makaronu. Nazywa się fileja. A pizzę zamówcie koniecznie z pikantnym salami. Okej, ale co na deser? Tylko i wyłącznie najsłynniejsze lody Kalabrii, czyli Tartufo di Pizzo. Czekoladowo-orzechowe lody z płynną czekoladą w środku. Czy ja muszę kontynuować tę rekomendację? 🙂
Na pamiątkę przywiozłam do Polski peperoncino w formie przyprawy, pastę z peperoncino idealną do makaronów, czy sosów oraz lokalną oliwę z… (i tu Was zaskoczę) peperoncino. 🙂
DO ZOBACZENIA
To nie był mój pierwszy i ostatni raz w Kalabrii. Kolejny raz Włochy mnie nie zawiodły, a narobiły apetytu. Ten wyjazd był inny niż wszystkie wcześniejsze. Uroki Kalabrii i intensywne zwiedzanie zeszły na drug plan. Na pierwszy wysunęła się moja córka i nasz wspólny czas. Wspaniale obserwować i doświadczać z nią świata. Wiem, że podróżowanie z dzieckiem budzi różne emocje. Dla mnie to spełnienie marzeń. I chociażby dlatego, że ona nie będzie tego pamiętać, nigdy wcześniej nie liczyło się dla mnie tak bardzo „tu i teraz”.
Enjoy 🙂
Ps. Przyjmuję z otwartymi ramionami Wasze kalabryjskie polecajki. 🙂
